Seçimlere az bir süre kalması partiler açısından koşturma zamanı olsa da halkın algılaması olumsuz gözükmekte. Hiç bir siyasi parti halkın hala ilgisini çekmişe benzemiyor. Her partide konuşulan tek isim var ikinci bir isim çıkmıyor. Her ne kadar bütün partiler vekillerin hepsine talibiz deseler de, ikinci bir adayını konuşulan bir isim haline getirememesi düşündürücü. Bu yazımızda Burdur ilinin partiler bazında halkın algılamasını dilimiz döndüğü kadar anlatmaya çalışalım. AK Parti’de halkın beklentilerinin tam tersine bir sıralama çıksa da, tam kadro sahaya inmesi,  zorla da olsa adaylarını benimsemesi, ilmek ilmek Burdur’un girilmedik Mahalle, sokak, köy bırakmadan çalışmasına karşılık, sadece Sayın Reşat Petek’in görsel yayınlardan tanınması, Bakan olacak havası verilmeye çalışılması dahi halkın algılamasında heyecan oluşturmuş gözükmüyor.  Sadece Sayın Kamil Özcan’ın halkın arasında sevilmesi köylünün “Bizim Kamil” dedikleri ve Kamil abisi olması isminin AK Parti’nin önüne geçtiğinin bir göstergesi durumunda. CHP’de ön seçimle belirlenen adaylar CHP’li seçmenlerde bir heyecan yaratsa da, bu heyecanı topluma tam olarak yansıtamadı. CHP seçmenlerinde bilhassa CHP lideri Sayın Kemal Kılıçdaroğlu’nun seçim beyannamesini açıkladıktan sonra bu heyecan gün yüzüne çıktı. Parti teşkilatlarında ise inanmıyormuş havası gözükmekte, sadece milletvekili adayının Sayın Mehmet Göker olduğu havası var. İkinci adayının ismini de topluma lanse edememesi partinin bir eksiği gibi gözükmekte. MHP’de yıllarca Burdur’da vekil çıkaramama eksikliğini, bu seçimlerde gidermeye çalışıyor. Fakat birinci sıradaki adayının Bucaklı olması, merkezde fazla tanınmaması büyük bir eksiklik olsa da, seçim çalışmalarında üç adayın devamlı yan yana dolaşması belki de yıllardır MHP’de özlenen bir tablo. 3 sıra adayın Tefennili Sayın Metin Işıldar’ın kurt bir siyasetçi oluşu, sanki 1. sıra adayı Metin Işıldar havası oluşturmuş durumda. Saadet Partisi ve Büyük Birlik Partisi ittifakında ise adaylardan çok sadece ittifakın ön plana çıkması adayları geri planda bırakmış gözükmekte. Muhafazakâr kesimde ise “acaba?” sorusu oluşmuş durumda. Her olasılığa imkân veren bir siyasi yapı gözükmekte. Siyasi yelpazenin daha çok değişeceğine, seçimlerin son bir hafta kalana kadar kararsızların oylarının ne tarafa döneceğini hep beraber göreceğiz. Bir anekdotla yazımıza son verirken, vatanımıza milletimize Burdur’a kimler faydalı olacaksa onun seçilmesi dileği ile sağlıcakla kalın… (2002 seçimlerinde DSP Genel Başkanı merhum Sayın Bülent Ecevit, Denizli’ye seçim mitingine gelmişti. Ben de Burdur’dan takip etmek için Denizli’de bulundum. Otobüsün üstünden halka baktığımda Delikli Çınar Meydanı’nda ortalama 40 bine yakın halkın olduğunu gözlemledik, hatta bu çok fazla katılım emniyetin kayıtlarında vardır. Eğer o meydana gelen halk DSP’ye oy verse idi, DSP’nin Denizli’den oy oranı % 8,5 çıkması gerekiyordu, ama DSP o seçimlerde % 2,5‘te kaldı.  O zaman da halkta bugün ki gibi yine heyecan yoktu.)