31 Mart yerel seçimleri yaklaştıkça siyasilerin birbirlerini eleştirmesi toplumu da germeye başladı.   Saygı ve edebin yok olduğu, seviyenin yerlerde süründüğü bir dönemden geçiyoruz.   1976’dan beri siyaseti takip eden biri olarak politikanın bu kadar ayaklar altına alındığı bir dönem olmadı. Rahmetli Demirel’i, Rahmetli Ecevit’i, Rahmetli Türkeş’i, Rahmetli Erbakan’ın o kinayeli ironili, nükteli siyasetini arar olduk.   Bu yerel seçimler de insanların en azından birbirlerini tanımasından kaynaklanan bir samimiyet ortamında geçmesi gerekirken, sanırım bu seçimlerde bu samimiyeti ve saygıyı göremeyeceğiz.   Yıllardır her seçim sonrası şu cümle kullanılır, ‘Seçimler bitti, dostluklar başlayacak, artık devletin, milletin geleceği için bu halk için çalışacağız’ bunu da bu halkın yemesini bekleyeceksiniz.   Her adayın, her siyasetçinin birbirlerini eleştirmesi kadar doğal bir şey olmaz. Ancak bu eleştiriler, eleştiri seviyesinde kaldığı müddetçe.   İftirayı at, ailesini yargıla, rencide et, belden aşağı siyaset yap, yapmadığın işleri yapmış gibi göster, çamur at izi kalsın mantalitesinden kurtulma, sonra da bunun adını siyaset yapmak olarak lanse et. Utanmadan sonra da “eleştiri sınırları içerisinde kaldım” de; bu toplumdan kendine saygı ve sevgi bekle.   Artık adayların bir şehri, bir beldeyi, bir ilçenin sosyal kültürel yapısına katkı vermek için, bulunduğu yerin kalkınması ile ilgili proje üreteceği yerde demagoji ile siyaset yapmak bu topluma ne kazandırır.   Siyasilerin birkaç tane yanına aldığı sözde basın yağdanlıklarını kullanarak gündem oluşturmaya çalışmaları bu topluma ne kazandıracak? Sorgulanması gereken bu değil mi?   Bu kadar umutsuzluğa rağmen ben Burdur’da yaşadığım ve adayları tanıdığım için Burdur’dan umutluyum.   Neden mi?   Kendi partisinden fazla toplumda bir ağırlığı olan Sayın Belediye Başkanı Ali Orkun Ercengiz var.   Kendi partisinden fazla toplumun sevdiği, halkın ağır başlı, efendi dediği ve kişiliği ile ön plana çıkan AK Parti Belediye Başkan Adayı Deniz Kurt var.   Artık bu iki şahsiyetin Burdur’un yapısal sorunlarını çözecek, yaşanabilir kent haline getirecek projeler mücadelesine dönmesi gerek.Parti içi Kalemşörlerin, hokkabazların dışlanacağı, Proje Savaşlarının başlanacağı bir döneme gireceğimizin hayalini kurmaya başladım. O yüzden umutluyum. Toplumunda bu hizmetleri kimlerin başarabileceği, kimlerin daha iyi hizmet edeceğini düşünerek oy vereceğini sanıyorum. Hadi hayırlısı, bakalım Burdur için kim daha iyi projeler üretecek.   Sokak ağızı konuşmaların, küçük siyasi çıkarların bitmesi ve büyük projelerin gün yüzüne çıkmasını sabırsızlıkla bekliyoruz. Bir sonraki yazımızda buluşmak dileği ile…