Günlerdir yok şu kadar asker gelecek, yok şu kadar tank gelecek…  4.000 askerden bahsediliyordu,  2.000 askerde kaldık! Asker çoğalacak, Burdur güllük-gülistanlık olacak, Neden; 40 ila 50 esnaf sözde faydalanacak, Kafeteryası, lokantası, berberi, fotoğrafçısı rahat edecek Yani Burdur’un  sözde bütün sorunları 40 - 50 esnafın karın doyurması “Geri kalan esnaf ne olacak?” onu sormaya gerek yok! Bir akıllıda çıkıp “Kardeşim Burdur göç alsın, iş sahaları oluşturalım, topyekûn kalkınalım, büyüyelim” demiyor! Neden denmez çünkü sözde bütün medya çalışanları buralardadır, gündemi bu yapı belirler. Sonrada Burdur neden büyümez? Yazınca da asabi oluyoruz! Bakın beyler, bedelli askerlik burada iken yıllık üç dönem geliniyordu, her dönemde ortalama 3.500 asker ağırlanıyordu; ortalama her asker 300 dolar bırakıyordu, bu veriler bütün kaynaklarda var yani bizim askerden faydalandığımız yıllık 4 milyon dolardı. Asker gelince vatandaş dışarı çıkmaz, diğer esnaflarda kan ağlardı. Bir fabrikada ortalama 250 kişi çalışıyor; devlete yıllık sadece sigorta parası 1.600 milyon TL veriyor, işçisine de yıllık 7,5 milyon TL veriliyor, acaba asker peşinde koşturmaktansa “Burdur’a birkaç tane iş sahası açılsın” diye mücadele etsek nasıl olur? Olmaz, neden biz hazırdan beslenmeye alışığız, gündemi belirleyen yerlerde otururuz, onların ağzına bakarız,  sonrada iki tank taburu gelecek diye elli kere siyasilere sorarız, “ne zaman gelecek kaç asker olacak” diye. Ha bu fabrikaları kuralım,  askerimizde olsun fazla mal göz çıkarmaz. Dedik ya biz iş üretmeyi değil çene çalan bir toplum olduk; birazda hazırdan yemeği yiyenlere afiyet olsun.  Bir sonraki yazımızda buluşmak dileği ile…