Bir ülkenin geleceği eğitim çağındaki gençlerin alacağı eğitime bağlıdır. Hükümetler halkının ekonomik ve sosyal refahı için mücadele ederken birinci önceliğinde mutlaka eğitime ayırmak zorundadır. Covid-19 salgınına karşı mücadele edilirken Türkiye üzerinde oynanan oyunların aslında bir başka versiyonu da bu salgınla eğitimde baş göstermeye başladı. Pandemi sürecinde ekonomik daralmanın zirve yaptığı bu günlerde Akdeniz’de, Suriye’de, Irak’ta, Libya’da oynanan oyunları görmemek bir nevi ahmaklıktır. Bununla yetinmeyen güçler şimdi de eğitimle ülkemiz üzerinde oynamaya başladılar. Neymiş efendim salgın sebebi ile okullar uzaktan eğitimle başlayacak ve daha sonra değerlendirilecek. Bu kararı verenler ise bilim kurulunda görev yapan bilim adamlarımız, uygulayanlar ise siyasilerimiz. Yani kimse riske girmek istemiyor… Bilim kurulu sıkıştığında “bizlerin yaptırım gücümüz yok tavsiyede bulunduk” diyecek. Siyasiler ise; “bizler bilim adamı değiliz, bizlere verilen tavsiye kuralına uyduk.” Oh ne âlâ! Savunma ve kurtuluş yolu hazır.   Okulların uzaktan eğitim yapması binlerce küçük esnafı batırmış durumda. Çaycısından tutun da kırtasiyecisine, kantincisinden, okul servisçisine varıncaya kadar batmayan kalmadı. Bu küçük esnafın sesi çıkar mı çıkmaz! Ancak sahil kesimlerinde otelcilerin sesi çıkar corona sahile vurmaz okula vurur, camiyi vurur. Ancak şu soruyu da kimse sormaz. Bu salgında virüsün en az etkilediği kesim 20 yaş altı gençlik çünkü; vücut direnci sağlıklı. Ne oldu da gençlerimiz evlere kapatıldı. Bugün eğitim çağındaki gençlerimizin yüzde 35’inin evlerinde bilgisayar yok. Nasıl bir eğitim ki uzaktan bu gençliği yetiştireceğiz? Bu gençlik evlerde yaşlılarımız ile kalmıyor mu? Eğitimi yapboz tahtasına çevirdiğimiz yetmezmiş gibi bir de ne idüğü belli olmayan uzaktan eğitim işi bom boş bir gençlik yetiştirmemize vesile oldu. (Uzaktan eğitim örgün eğitimi destekleyici unsur değil mi?) Artık okullardaki öğretmenlerimiz üniversitedeki hocalarımız öğrenciye bir şey öğretmekten vazgeçti. ‘Mezun edelim de ne olacaksa olsun’ düşüncesine gidildi. Şimdi sormak lazım; üniversitede bu salgın baş gösterdikten sonra kaç öğrencimiz derste başarısız diye düşük not aldı? Kaç öğrencimize eğitimde yeterli değil diye sınıf tekrarı yaptırıldı? Herkes sınıf geçti, herkes diploma aldı! Boş ve hazırcı yetişen gençliğimizin üzerine bir de okullardan soğumuş bir gençlik geliyor. Ekonomimiz çok iyiydi şimdi eğitimimizde iyi oldu! Hadi devlet okullarına güvenmiyorsunuz bari özel okullara güvenin. Adamlar o kadar yatırım yapıp hijyen kurallarını sonuna kadar uyuyorlar. Ders alınması gereken bir hikâye ile bitirelim.   “Ya Ömer Allah’tan Kork, Ölüm Var!” Hz. Ömer R. A Halifelik Görevini Aldıktan Sonra Parasıyla Bir Adam Tutmuştu. Bu Adamın Görevi Her Gün, Günün Belirli Saatlerinde Hz. Ömer Yanına Gelerek Ona; “Ya Ömer Allah’tan Kork, Ölüm Var!” demekti. Bu Duruma Günlerce, Aylarca, Hatta Yıllarca Devam Etti. Bir Gün Hz. Ömer R. A Aynaya Bakarken Saç ve Sakalını Ağardığını Gördü. Günün Muayyen Zamanlarında Karşısına Geçerek Kendisine Ölümü Hatırlatan ve Bu Görev Karşılığında Hz. Ömer R.A.’dan Para Alan Görevliyi Yanına Çağırdı. Hz. Ömer Artık Bundan Böyle Adamın Görevine Son Vereceğini Söyleyince Adam Hz. Ömer’e; Ya Ömer Bu Güzel Adetinden Vaz Mı Geçtin? diye sordu. Adaleti, Cesareti ve Devlet Yönetimindeki Üstün Başarısı ile Meşhur Olan ve İslam Tarihine Adalet Örneği Olarak Geçen Halife Hz. Ömer R.A Bu Soru Karşısında Adama Şu Manidar Cevabı Verdi: “Şimdiye Kadar Gençtim, Saç, Sakalım Ağarmamıştı. Doğru Yoldan Ayrılmamam İçin Her Gün Ölümü Hatırlatacak. Allah’tan Korkmamı Tavsiye Edecek Birine İhtiyacım Vardı. Ancak Bugün Aynaya Baktığımda Saç ve Sakalımın Ağardığını Gördüm. İşte Ağaran Saç ve Sakalım Bana Ölümün Habercisi Olarak Yeter. Sen Bana Ölümü Günün Muayyen Saatlerinde Hatırlatıyordun, Bunlar İse Her Zaman Hatırlatıyorlar.”   Bu hikâyeden ders çıkarmak gerek. Şimdi ki bizim siyasilerimiz bırakın ölümü hatırlatmak için adam tutmayı, kendilerine yağcılık yapsın diye adam tutmakta… Bir sonraki yazımızda buluşmak dileği ile…