Kim ne derse desin toplum “ne zaman aldıracaksın, ne zaman görevi bıraktıracaksın”  dese de ben başkanı seviyorum. Nasıl sevmeyim ki, sayın başkan “ben hala buradayım” diyerek bana gülücükler gönderiyor. Haklı da, nasıl haklı olmasın ki, 1 Kasım seçimlerinde adaylar sayın başkanla gözükmekten korkarak, hiç bir ilçeye götürmediler, o da işine baktı, seçimler bitti, kazanılan zaferin üzerine oturdu. Herkes “seçim bitti istifa edecek” derken ben bile “güle güle” diyerek yaptığı yanlışlıkları yazdığımda o gemiyi terk etmeyerek “ben buradayım” dedi. Etrafında kimse kalmasa bile tek başına kumandan edası ile “ben buradayım” dedi. Bu da kendi partisinin sorunu. Bizlerin ise elimize gelen bilgileri yayınlamaktan başka çaremiz de yok zaten. Görevimiz de topluma hükmetme yetkisine sahip olanların arasında köprü olmak. Bir haftaya yakındır toplumda süt vakası dolaşıyor, neymiş efendim Sayın Başkan Atatürk Orman Çiftliği’ne Burdur’dan alınan sütü genel müdürü tehdit ederek il yönetim kurulundan bir işletmeye aldırmaya çalışması. Sayın genel müdür de kabul etmeyince siyasi kimliğini kullanıp, müsteşarı devreye sokmuş ve istediği firmadan  Atatürk Orman Çiftliği’ne süt satılmasını sağlamış. İşte dananın kuyruğu da burada kopuyor. Tabi bunlar doğru ise, şimdi soruyorum; Burdur’da hiçbir şey gizli kalmaz, sen eğer Burdur’un menfaatine yaptın ise bu işi, bu olay olduğunda çık bir basın toplantısı yap, de ki topluma; “Burdur’un sütünü bizler gücümüzü kullanarak, devletin şu birimine şu kadar satıyoruz, bunu başardık” yok sadece il yönetimdeki kişinin firmasını korumak için bir başka firmanın elinden aldırtıp kendi adamına verdin ise, toplumda “şu kadar menfaat temin etti, yok bu kadar komisyon almış” dedikoduları yayılır. Her halde bizim başkan sütü görünce sütten çıkmış ak kaşık olacağını zannetti, başkan bu işi biraz zor öğrenecek gibi. Bir sonraki yazımızda buluşmak dileği ile…