İsrail ve ABD, Barzani’nin kafasına Kürdistan Devleti anlayışını soktu… İşte bu anlayışla Barzani’ye referandumu yaptırdılar… Bir heves uğruna Barzani, bugüne kadar edindiği kazanımların hepsini bir anda yok etti.   Irak petrolünün yüzde 40’nı yönetirken şimdi petrolsüz kaldı. Irak, İran ve Türkiye’nin arasında sıkışıp kaldı. Dünya ile bağlantısı kesildi.  Petrol zengini iken şimdi bir kuruşa muhtaç oldu…      Ankara, referandumun bir tuzak olduğunu gördü. Ankara, Kürt halkının, bugüne kadar elde ettiklerini, zamansız yapılacak referandum ile kaybedeceğini ısrarla söyledi… Ama İsrail ve ABD’nin tuzağını, Barzani göremedi.   İsrail ve ABD her zaman aynı tuzağı kuruyor. Fakat geçmişten ders alamayanlar tuzağa yakalanıyor. Geçmişten ders almayan Barzani’nin bilemedikleri:   Barzani; 1- Saddam ve Kaddafi’yi arkadan vurmanın ve Batı’ya satmanın faturasını çok ağır ödeyeceğini bilemedi, 2- İsrail ve ABD (Siyonist çevreler) Saddam ve Kaddafi üzerinden ülkelerin petrolüne el koyduğunu bilemedi, 3- İsrail ve Amerika (Siyonist çevreler) Barzani vasıtasıyla Kuzey Irak’ın petrolüne göz diktiğini bilemedi, 4- İsrail ve ABD, Barzani ve Kürt halkını değil petrolü sevdiğini bilemedi, 5- Siyonistlerin (İsrail ve Amerika) Kürt davasını sahiplenerek Kerkük ve Musul petrollerini istediğini bilemedi, 6- Amerika, Özgürlük vaat ederek Saddam’ı devirdiğini hatırlayamadı, 7- Komşuları ile istişare yapmanın faziletini anlayamadı,   Barzani’nin düştüğü durumu “Tuzağı Görememek (Akbaba İle Çaylak)” hikâyesi ile anlatmak istiyorum…   Tuzağı Görememek (Akbaba İle Çaylak)   Akbaba ile çaylak, güneşli bir yaz günü, beraberce uçuşa çıkmışlar. Hava berrak, her taraf yeşilliklerle kaplıydı. Etrafı seyrede seyrede yükseldiler. Yükseldikçe içlerindeki uçma isteği artıyordu.   Artık bir hayli yüksekteydiler. Akbaba çaylağa dedi ki: Uzağı benden daha fazla gören bir kuş veya bir insan olduğunu zannetmiyorum.    Çaylak, akbabanın bu sözlerinde biraz övünme kokusu aldı. Bu bir iddiadır. İddiayı ortaya atmak kolaydır. Fakat ispatı gerekir. Haydi, bakalım, şu ovanın etrafında neler görüyorsun? Bana söyle.   Akbaba, çaylağın inanmamış görünmesine biraz içerledi: “Ona gördüklerimden öyle bir şey söyleyeyim ki, benim gözlerimin ne keskin olduğunu anlasın.” Diye düşündü. Akbaba: Eğer sözüme inanırsan, ovanın şu tarafındaki ağaçların yanında bir tanecik buğday görüyorum.   Bunu söyledikten sonra gururla çaylağa baktı. Akbabanın bu sözüne çaylak şaşırdı. Fakat soğukkanlılığını elden bırakmadı: Pekâlâ! Haydi, öyleyse, inelim bakalım! Sözün doğru mudur? Gerçekten orada bir buğday tanesi var mıdır?   Birlikte, hızla aşağıya doğru süzüldüler. Akbaba gördüğü buğday tanesinden gözünü ayırmıyor, ona yaklaştıkça heyecanlanıyordu. Çaylak, hemen o yakınlardaki ağaca kondu. Akbaba, buğday tanesine doğru uçtu. Fakat ne yazık ki o bir tuzağın buğdayıydı. Akbaba, buğdayı alayım derken tuzağa yakalandı. Zavallı akbaba, bir buğday tanesi için tuzağa esir olacağını bilemedi. Düşünmedi ki her sedef, içinde inci taşımaz. Her tuzağa esir olacağını bilemedi. Akbabanın tuzağa tutulduğunu gören aylak ona seslenerek: Arkadaş, tuzağı göremedikten sonra, taneyi görmüşsün bundan ne çıkar?   ABD ve İsrail, Irak’ta, Suriye’de, Libya’da ve Mısır’da kurduğu tuzaklar görülmedi. Ankara’nın uyarılarına rağmen Barzani de tuzağı göremedi… Selam ve saygılarımla…