Konjonktüre göre konuşanlar bir gün konjonktürün "konjonktüre göre konuşmayanların" lehine döneceğini tahmin edemediklerinden, itibarlarının halk nezdinde sıfıra ihtimalini hiç hesap ettiler mi... Asıl hesap edemedikleri "büyük gün" elbette… Devlet kanaat önderlerine yıllarca şüpheyle baktı. Oysa bunların halk üzerinde "inandırıcılıkları" vardır. Sadece zor durumda kaldığında kullanmak istedi. Birkaç örnek verelim.
Rahmetli Naim Hocayı hatırlarım. Ne kadar sempatikti. Bir seferinde PKK'nın bir eyleminde galeyana gelen halkı güvenlik güçleri sakinleştirememişti de onun bir sözüyle herkes dağılıvermişti.
Hakkında yıllarca terörist olarak algı oluşturulan Şivan Perver meğer bir halk kahramanı imiş... Bunu hak etmiyor da değil doğrusu... Zira zor zamanda halkı adına inandığını savundu ve sürgünde yaşadı. Şimdi de PKK'dan tehditler alıyor. Demek ki bizden isteneni değil, hakikati dile getirmeliymişiz de; bunun için Şivan Perveri beklemeye ne gerek vardı ben de onu anlamıyorum...
Necip Fazıl Kısakürek'in ‘Son Devrin Din Mazlumları’ adlı eserinde Dersim Katliamını anlatması böyle bir şeydir mesela... Zira konjonktür bunu savunmaya hiç müsait değildi. Bugün PKK'yı savunmak gibi bir şeydi. Ama hakikati savunmaktan hiç de çekinmedi. Büyük insan durduk yerde olunmuyor.
Ali Izzetbegoviç de halkının gerçek bir kahramanı idi... Mücadelesine henüz komünist Yugoslavya zamanında başladı ve 10 yıldan fazla hapis yattı. Köleleşmeyi kabul etmediğinden halkının mücadelesinde bütün imkânsızlıklara rağmen önderlik yaptı ve halkını ve şahsını dünyaya kabul ettirdi... Ruhun şad olsun Bilge Kral...
Şamil Basayev o genç yaşına rağmen koca Rusya'ya başkaldırdı ve onları perişan etti. Böylece varlığından bile haberdar olmadığımız Çeçen halkının özgürlük mücadelesinin fitilini yaktı. Halkı ve dünya kamuoyu nezdinde gerçek bir kahraman olan Basayev, Rusya için bir teröristti... Zalimlere karşı zaman zaman "terörist" de olmak gerekiyor anlaşılan...
Ernesto Che Guevara inandığı dava için ölen gerçek bir kahramandı. Küba'da kendi davasını başarıya ulaştırdıktan sonra bu ülkeyi dava arkadaşlarına emanet etti ve sosyalist devrimi yaymak için savaşına devam etti. Bu uğurda öldü de... Ama bugün bir kahraman...
Kabul edersiniz ya da etmezsiniz; Usame b. Ladin de gerçek bir kahramandı. Ladin Group bugün Suudi Arabistan'ın dünya çapında iş yapan bir firmasıdır. Orada bir prens olarak krallar gibi yaşayabilirdi. O, mücadeleyi seçti ve bu uğurda canını verdi.
Yaser Arafat da bir halk kahramanıdır. İslam dünyasının mazlum milletlerinden Filistinlileri yıllarca kendi metoduna göre savundu ve davasını dünya kamuoyuna kabul ettirdi. Büyük riskler alarak bu noktaya taşımış olması ve şüpheli ölümü onu gerçek kahramanlar listesinde zikretmemizi gerekli kılmaktadır.
Nelson Mandela uzun ve riskli mücadelesinde kendi açısından "hakkı" savunarak halkının ve dünya kamuoyunun nezdinde tarih var oldukça var olacak olan saygınlığını kazandı. Yani sahte ve dayatılan kahraman değil gerçek bir kahramandı... Bir kabile reisinin çocuğu olmasına rağmen, hakikati savundu ve tam 27 yıl hapis yattı. Oysa krallar gibi yaşayabilirdi. Toprağın bol olsun…
‘Soyguncu ve sömürgeci Batı zihniyetinin kurduğu; metafizik ve değerler dünyasını yok sayan, çıkarların kutsandığı düzene karşı söylenmiş her söz kıymetlidir’ (M. Karakaş). Dünya beşten büyük (R.T.E). diyen de, bana ne amerikadan (Erbakan) diyen de, başka bir dünya var (Castro) diyen de, tanrılarınızı rahatsız etmeye geldim (Ali Şeriati) diyen de, “hazır ol da değildik rahat da durmayacağız” (Malcolm X) diyen de… I have a dream-bir hayalim var (Martin Luther King) diyen de “bana sorulmadan hazırlanan anayasaya saygı duymuyorum” (Nelson Mandela) diyen de… öyledir. Ve elbette tek kişilik ümmet olan ve putları kıran Hz. İbrahim de...
Sahte kahramanlar her dönemde olabilir. Yeni bir sahte Kahraman (FETÖ) direkten döndü... Gerçek kahramanlar fotoğraf vermeyi de sevmezler... Sahte kahramanlar başarılı da olabiliyorlar elbette... Bunu görmek için biraz basiret, biraz da feraset sahibi olmak gerek...